SYLWESTER

                                          

     Wreszcie nadszedł najlepszy dzień roku. Dziś możemy zostawić za sobą wszystkie złe momenty, a myśleć z wiarą i nadzieją o tym co nas czeka w 2016.

   Wśród znajomych mam 3 mężczyzn, którzy dzisiaj obchodzą imieniny. O każdym myślę z sympatia, bo wobec mnie zawsze byli mili, choć nie wiem czy mają na mój temat jakieś zdanie. Jeden jest mężem mojej koleżanki, mieszkają dwie bramy dalej. Przez krótki okres życia łączyły nas przyjacielskie stosunki, bo mieliśmy dzieci w tym samym wieku. Niestety ich synek zmarł i wtedy relacje ustały. Teraz gdy mijamy się na ulicy, rozmowa ogranicza się do pytania: co słychać. Drugi jest mężem mojej przyjaciółki z lat studenckich. Mieszkamy w tym samym mieście ale ja widziałam go bardzo dawno temu, gdy mój syn miał z 5 lat. Trzeciego poznałam rok temu, to on wraz z przyjacielem zrobił mi stołeczek, dzięki któremu łatwiej mi wchodzić do brodzika. Moja wdzięczność za to jest tak wielka, że będę tego mężczyznę pamiętała aż do śmierci.

   Sama nie wiem dlaczego wolę Sylwestra od Bożego Narodzenia. Może wynika to z tego, że mniej z nim zachodu, a atmosfera jest lżejsza, weselsza. Właściwie nie mam powodu, by ten dzień był szczególny. Nigdy nie zostałam zaproszona na żadną zabawę sylwestrową. Raz poszłam z matką na Sylwestra do jej przyjaciółki. Żadnych tańców, muzyki, tylko siedzenie przy suto zastawionym stole i wymuszone tematy rozmów o niczym. W pewnym momencie moja matka wstała i powiedziała:”na nas już czas”. Zdziwiłam się bo było grubo przed północą ale z moją rodzicielką się nie dyskutowało. Wiele miesięcy później, gdy znów pojawił się problem jak spędzić sylwestra, wyznała że usłyszała w tamten wieczór jak gospodyni mówi do swojej córki „ja mam już dość”. Nigdy więcej matka zaproszenia do kogoś na Sylwestra nie przyjęła. Do chwili jej śmierci spędzałam ten wieczór z nią. Raz tylko zostawiłam synowi mieszkanie gdy chciał urządzić zabawę dla swojej pierwszej dziewczyny. Spili się wtedy oboje okropnie. Trzy razy mój syn zapraszał do swojego pokoju na Sylwestra kolegów ale ponieważ nie było dziewczyn, to tańców też nie. Za każdym razem panowie upijali się na długo przed północą, więc syn zaprzestał organizacji takich imprez. W roku 2011 gdy poznał J zrobił ponownie domówkę ale ona była jedyną dziewczyną, więc też było drętwo. W 2012 byli u jej koleżanki i ponoć było miło. W następnym roku chcieli się zrewanżować i zaprosili do siebie ale tamta para w ostatniej chwili zrezygnowała. Przez dwa kolejne lata zapraszali różnych kolegów z partnerkami ale poza poniesionymi kosztami, w których goście nie chcieli partycypować, nie mają innych wspomnień. W tym roku może z powodu utraty pracy(co oboje bardzo mocno przeżywają), a może z braku chętnych do przyjęcia zaproszenia, będą siedzieli sami. Syn rano przyniósł szampana i zapytał czy chcę, by przed północą przyszli. Nie czuję się najlepiej, więc wyjątkowo będę zadowolona z samotności.

    Niemniej jednak w nadchodzącym roku, życzyłabym sobie jej jak najmniej, podobnie jak kłopotów. Z radością przyjmę grono nowych znajomych tych internetowych jak i w realu. Niechaj ten nadchodzący rok będzie spokojny, gwarantujący stabilną sytuację finansową, zdrowie i pogodę ducha.

Tego czego życzę sobie, życzę wszystkim, którym przyjdzie ochota przeczytać te słowa.
            " Przetańczyć całą noc. przetańczyć całą noc, 
              naprawdę mogłabym",
              więc
           " Tylko mnie poproś do tańca ja na nic więcej nie liczę",             
               bo
              "do tanga trzeba dwojga, zgodnych ciał i chętnych serc",
                gdy
              "Cała sala śpiewa z nami na tym balu nad balami",
                to
               "Zatańczysz ze mną jeszcze raz,
                ostatni raz nadzieja błyśnie i zgaśnie w nas
                 jak niepotrzebna łza".

     W tanecznym rytmie, życzę Wam Do Siego Roku.