ZA SPRAWĄ LESZKA**

                                       

    Wczoraj miałam fajny dzień. Odpowiedziałam na komentarze pod moimi dwoma ostatnimi postami, odpisałam na maila. Zrobiłam przegląd moich ulubieńców. Korekta tekstów zajęła mi czas do 14.oo.    Zmęczony kręgosłup domagał się zmiany pozycji na poziomą, więc sprawdziłam miękkość kanapy. Skutki bezsenności dały znać o sobie, drzemka trwała do 18. Poczytałam o „stylu życia” Róży W i zasypałam ją komentarzami. Potem weszłam na bloga „Posiaduszki u alElli” i przejrzałam jej listę ulubionych blogów, moja własna powiększyła się o kolejne tytuły. Jak tak dalej pójdzie, niedługo zabraknie miejsca na prawym marginesie. Cóż jednak mogę poradzić na to, że tylu interesujących ludzi pisze o frapujących sprawach. Właściwie nie muszę się martwić, że sama do biblioteki po książki wyjść nie mogę, a synowi się nie chce, gdyż gubi się wśród półek nawet wtedy jak ma listę autorów i tytułów, które mnie interesują. Biorąc pod uwagę tylko sporządzoną przeze mnie listę blogów, wyciągając z każdego z nich jedną najciekawszą historię można by było stworzyć książkę. Z blogów rezerwowych, a lista ich jest nie mniejsza , drugą. Powstałby e-księgozbiór dający rozrywkę na wiele dni, tygodni, a może miesięcy.

     **Teraz słowo wyjaśnienia tytułu dzisiejszego posta. Jeden z autorów bloga „Refleksje po 60”,
zachęca wszystkich, którzy odwiedzają ich stronę, do pisania limeryków. Zapewnia, że " Jest to na prawdę przednia zabawa" (Zdanie skopiowane bez zgody autorów ale chciałam mieć pewność, że wskazując błąd, popełniam tylko nietakt, a nie inne językowe uchybienie .Leszku, popraw tę literówkę). 

    Z początku myślałam, że to nie dla mnie. Zresztą wcale nie wiem, czy rymowanki, które wpiszę poniżej, to limeryki. Na ten temat wiele mógłby powiedzieć Andrzej- ArtKlater jako polonista i znawca zagadnienia. Pisząc bawiłam się jednak wyśmienicie i jestem pewna, że nie są to ostatnie teksty pod szyldem „Limeryki”. Tym, którzy chcieliby spróbować ja też( tak jak Leszek) polecam.

AMBITNA

Pewna Iwona z Warszawy

żądna literackiej sławy,

limeryk pisała ukradkiem

wraz ze swym kolegą Władkiem

utwór im wyszedł koślawy.

ROLNICZKA-KATOLICZKA
Pewna Kazia spod Grabowa

rolniczką zostać gotowa

gdy ziemię po mężu dostała,

to jak najprędzej ją sprzedała,

a forsę dla Rydzyka chowa.

500+

Leśnik Paweł spoza Łodzi

wszystkie kobiety uwodził

panny, mężatki, rozwódki,

zawsze romansik był krótki,

gromadkę dzieci tak spłodził.

MOJE GURU

Poznałam w sieci Gdańszczanina

przezabawna jest z niego chłopina.

pisze ciekawe felietony,

na limeryki zakręcony,

zawsze kończy jak zaczyna.