DLA SYNA

 

      KORNEL JANUSZ

           1984-2023

Słońce Cię już nie ogrzeje,

i deszcz lubiany nie zmoczy. 

Nigdy się nie zestarzejesz,

nie spojrzę w Twe szare oczy. 

Nie powiesz sprośnego dowcipu,

a ja na Ciebie nie wrzasnę. 

Z życia odszedłeś po cichu, 

masz teraz „mieszkanie” ciasne. 

 Byłeś największą miłością, 

 stałeś się bólem i żalem. 

 Już się nie podzielę radością 

 lecz w sercu jesteś na stałe. 

 Ja mam teraz dni pełne znoju, 

 los nie był dla nas łaskawy, 

 żebyś spoczywał w spokoju, 

 chcę pozamykać Twe sprawy. 

 Chociaż mój umysł rozumie, 

 że więcej Cię nie zobaczę, 

 to serce pojąć nie umie, 

 pogrążam się w rozpaczy. 

 Twe ciało prochem się stało, 

 a dusza w świat uleciała. 

 Lat przeżyłeś zbyt mało, 

 pustka po Tobie nastała.